แค่อยากตื่น…
ไงล่ะ หลังจากซ่าติดต่อกันมาหลายวันหลายคืน วันนี้เลยซ่าไม่ออก เนื่องจากไข้ขึ้น ปวดหัว ตัวร้อน ครึ่งวันหมดไปกับการกลิ้งไปมาบนเตียงโดยไม่ทำอะไร นอนไม่ค่อยหลับ คาดว่าน่าจะเพราะไม่มีหมอนข้างเหมือนที่เมืองไทย
ได้แต่บอกตัวเองว่า เฮ้ย นี่เรามาเที่ยวนะ ไม่ได้มานอน… แต่ก็กลิ้งต่อไป ลุกขึ้นมากินยาเท่าที่มีแล้วก็ฟุบต่ออีกรอบ แอบเห็นตัวเองในกระจก ตาแดงมากจนกลัวตัวเอง
ซักพักข้างนอกฝนก็ตก นึกภาพไม่ออกเลยว่าหนาวขนาดนี้ ถ้าต้องตากฝนอีก ไม่แข็งตายหรือปอดบวมตายกันเลยหรอคนญี่ปุ่น…
***
กิจกรรมแรกของวันนอกจากนอนกลิ้ง เกิดขึ้นตอน 6 โมงเย็น (กลิ้งนานไปนะชีวิต…) พอดีป้าจุงเห็นว่าวันนี้ไม่ได้ทำอะไร กลิ้งไปกลิ้งมาไม่ได้ออกไปไหน ตอนเย็นเขาเลยจะพากิ๊กไปกินซูชิหมุน~ เห็นว่าเป็นร้านดังมาก เปิดมาเป็น 10 ปีแล้ว
เด็กๆในบ้านตื่นเต้นกันใหญ่เลย (รวมกิ๊กด้วย 555)
เรานั่งรถกันไป มีคุณลุงสามีป้าจุง ป้าจุง ฮินะ ฮานะ โชทาโร่ เป็นครั้งแรกตั้งแต่มาเลยที่ได้นั่งรถส่วนตัวเพราะส่วนใหญ่คนที่นี่เดินทางกันด้วยรถไฟ
พอมาถึงนี่คนเต็มร้าน ขนาดว่านี่ไม่ใช่วันหยุด ยังต้องนั่งรอครึ่งชั่วโมงเลย นังเด็กๆ ทั้งหลายก็ซนกันรอเวลาไป
รอ ร๊อ รอ~
ยิ้มซิ โชทาโร่!… ยังแยกไม่ออกว่าคนไหนฮินะฮานะแฮะ
พอถึงคิวพวกเรา กิ๊กไม่ทันได้ถ่ายรูปซูชิเลย มาถึงก็จวกๆๆ หยิบกินอย่างเดียว ที่น่าตกใจคือราคาถูกมาก จานละ 90 เยนเท่านั้น จานนึงมี 1 คู่ซูชิด้วยกัน แปลว่าคำละไม่ถึง 15 บาทเลยนะ ถูกโคตร!! หน้าไหนที่แพงหน่อยก็จะเป็นจาน 90 เยนเหมือนกัน แต่มีคำเดียว
ซูชิหมุนที่ถูกที่สุดที่เคยกิน รสชาติก็โอเคด้วยนะ ><!!
จะจิ้มสั่งก็ได้ หรือจะหยิบกินก็ได้ อันที่ถูกคนจิ้มสั่งจะวางมาในจานยกระดับพิเศษ ถ้าเป็นอันที่เรากดสั่ง พอจานนั้นมาถึง เครื่องก็จะร้องเพลงให้เราฟัง บอกว่าซูชิหน้านี้มาแว้วนะ ! นังโชทาโร่ก็จะเต้นตามทุกครั้งที่มันร้องเตือนและยังมีสงครามฮินะกับโชทาโร่แย่งกันหยิบจานที่ตัวเองสั่งกันอีก ตลกดี บ้านอื่นก็พาลูกเล็กมากินกัน มีเสียงไชโย เสียงแข่งกันเป่ายิงฉุบแย่งซูชิดังขึ้นเป็นระลอก (โต๊ะเราไม่ได้เป็นโต๊ะเดียวสินะ 555)
บรรยากาศจะเจี๊ยวจ๊าวมาก โดยเฉพาะโซนโต๊ะ
ไอเราก็กินไม่ได้หยุดพัก ปกติไม่กินวาซาบิ แต่เห็นเค้าว่าวาซาบิช่วยฆ่าเชื้อโรคต่างๆ เลยกินๆเข้าไป สรุปมันจี๊ดมาก กินแต่ละคำน้ำตาเริ่มไหล หรือเชื้อโรคเราเยอะมากมันถึงปวดขนาดนี้กันนะ
รวมๆแล้วที่กิ๊กกินคนเดียวมากกว่าที่ป้าจุงกับสามีป้ากินอีกอ่ะ =_=” นี่ยังไม่เต็มท้องเลยนะเนี่ย แหะๆ
ของกิ๊กแถวนึงเต็มๆ…
เสร็จแล้วป้าจุงก็พาไป UNIQLO เลือกเสื้อให้กิ๊กไปเที่ยว Kanasawa พรุ่งนี้ 2 วัน 1 คืนกับซายะจัง เลือกให้ครบเซตหัวจรดเท้า ใส่ทับกันครึ่งบน 3 ครึ่งล่าง 3 แบบให้อบกรอบกันไปข้าง และเธอก็ไม่ยอมให้กิ๊กจ่ายตังค์อีกแล้วง่ะ นี่มาอยู่บ้านเขาแล้ว เขายังซื้อเสื้อผ้าให้อีก เกรงใจมากเลย 🙁
กลับมาแล้วขอแชะรูปรวมกันหน่อย ตามรีเควสท์ของป้าหมู
รวมแก๊งค์
จริงๆแล้วบ้านนี้มีแม่ของหนูๆอีกคน ชื่อมิเอโกะซัง แต่เธอทำงาน เลยไม่ค่อยได้เห็นหน้าค่าตา ส่วนตัวละครลับอีกหนึ่งคนคือยูกิ ลูกชายป้าจุง คนนี้จะพบเจอได้น้อยมาก ส่วนมากจะตอนเช้าตรู่ลงมาแปรงฟันสระผมแล้วหายไป หรือกลับบ้านมาอีกทีตอนตี 2 เงียบๆ แล้วย่องขึ้นห้องตัวเอง
เอาล่ะ คืนนี้ต้องรีบรักษาตัว พรุ่งนี้มีนัด 7.30 กับซายะจังที่สถานีรถไฟ นอนให้หลับซะ !!
เอ้อ… เห็นเค้าว่าวันมะรืน หิมะจะตกที่ Kanasawa ด้วยแหละ
ก็ถือเป็นวันป่วยๆ ที่แฮปปี้วันนึงละนะ…:)
